Zijn we gsm verslaafd ?

Iedereen heeft tegenwoordig wel een gsm. Het is ook bijna niet meer te missen in ons leven. Laatst zaten we in de klas bij de Nederlandse les, en we kregen een luisteroefening, en die ging over de gsm en hoeveel we die gebruiken. Dat bracht me aan het denken.

Eigenlijk zijn we verslaafd aan onze gsm. Een gsm is tegenwoordig onmisbaar. We sms'en nu heel veel met elkaar. Het is wel erg. Als je in de bus of trein zit, zie je meer dan de helft met de gsm in de handen. Mensen irriteren zich soms ook aan een gsm. Als je in de bioscoop zit bijvoorbeeld. Dan gaat er in het midden van de film een mobieltje rinkelen. Ook als we bij andere mensen zijn. Dan zitten heel wat mensen op hun gsm. Wat ik dus persoonlijk niet begrijp. Je hebt mensen om je heen waar je mee kan praten. Waarom zou je dan op je gsm gaan? Stel, je staat in een groep met vriend(inn)en en al je vriend(inn)en hebben een gsm vast, en jij bent de enige die hem niet bij hebt. Hoe zou jij je voelen ?

Een gsm is ook belangrijk. Zodat je kunt sms'en dat je later bent, of dat je ouders kunnen bellen wanneer er iets is. Maar je moet niet de hele tijd sms'en of op Facebook zitten. En als je leert, leg de gsm weg en zet hem uit! Want je onthoudt niks van de leerstof die je leert. Je bent alleen bezig met je gsm. En ik ken dat: een Whatsappgroep, van bijvoorbeeld je klas. Zij sturen constant berichten. Je kunt een groep op stil zetten voor bijvoorbeeld een dag, of een week. En oké, soms moet je iets opzoeken voor school. Maar probeer dan niet op Facebook te gaan, want dat leidt je alleen maar af. Nog een kleine tip: zet voor je gaat slapen je gsm op vliegtuigmodus, zodat je tijdens het slapen geen stralingen binnenkrijgt die de gsm afgeeft.

Ik wil alleen maar zeggen: Laat je gsm eens liggen en leef je leven. "Look up!" (hieronder is een klein filmpje. Je moet het zeker eens bekijken!)

xxx Ismana