Rust zacht

De dood, een begrip dat bij het leven hoort. Maar weten wel wat het is? Hoe vaak zeggen we wel niet "ik lach me de dood". Ga jij dan echt dood van het lachen? Wat is de dood?

Als je op het nieuws hoort "100 mensen zijn omgekomen bij een trein ongeluk" dan ga jij daar niet om huilen, je vind het erg maar meer niet. Als de dood heel dicht bij ons is weten we niet wat te doen. Moeten we nu huilen? Moeten we ons sterk houden? Moeten we boos worden? Iedereen heeft zijn manier van verwerken. Het doet ons niets als we het horen maar wat als we er oog in oog mee staan? Dan pas realiseer je je wat er gebeurt is en wat je kwijt bent. Je herinnert je wat je allemaal hebt mee gemaakt met die persoon en wat je nu niet meer kunt doen. Het duurt even voordat het tot je door gedrongen is. En wat daarna? Huilen het enige goede wat je dan kan doen. Hou het niet van binnen want je zal ooit barsten. De persoon heeft het goed daar boven al ben je nu gelovig of niet hij zit daarboven. Je zal hem missen maar hij zit in je hart en daar zal hij nooit weg gaan.

Opa ik heb je verloren

je hebt gestreden maar de oorlog verloren

de pijn is nu verdwenen hij is nu weg

rust in vrede!

Iemand verliezen is zwaar en moeilijk. Al zijn de dagen nog zo zwaar je komt er wel door heen.

Xxx Ismana