Hoe kan ik gedachtes lezen?
Je opent je ogen en het eerste wat je ziet is het plafond. Je hersenen worden meteen wakker: "Welke dag zijn we vandaag? Had ik een test vandaag?" Terwijl je naar je wekker wandelt om hem uit te zetten, herinner je je dat je vandaag een examen hebt: fysica, je laatste examen voor de grote vakantie. Gestresseerd loop je met je boek de trap af. Je vader komt net de keuken in gewandeld. Hij lijkt niet bepaald blij. Wat zou hij denken? Zou er iets gebeurd zijn? Terwijl je met een kopje koffie de leerstof probeert te leren, maakt je vader zijn boterhammen voor zijn werk. Als hij opstaat om te vertrekken wenst hij je nog snel succes zonder een afscheidskusje. Zou hij het vergeten zijn? Terwijl je je klaar aan het maken bent voor het examen zie je je zusje huppelend haar kamer uitgaan. Wat maakt haar zo vrolijk? Normaal krijgt niemand haar wakker. Eenmaal onderweg naar school zie je bouwvakkers die al druk in de weer zijn om de buurt wakker te maken. Hoe zouden zij zich voelen? Wilden zij deze job wel doen? Je komt op school aan, wacht nog eventjes tot je vriendin er is en gaat dan samen het lokaal van de hel in (de examenklas). Je ziet de leerkracht met de bundels lopen. De bundels waar de vragen in staan. De bundels die zullen ingevuld zijn na vandaag met goede en foute antwoorden. De leerkracht legt de bundel voor je neus. Zo snel als je kan schrijf je je naam erop, scheurt meteen het kladblad er af en schrijft alle formules op. Zou ik de enige zijn die dat doet? Bij vraag 1 vraag je je al meteen af of je dit gezien hebt en zodra je bij vraag 2 bent zie je het niet meer zitten. Zouden de anderen de antwoorden wel weten?
Na een uur ben je bijna op de helft. Als je rondkijkt, zie je dat sommige al klaar zijn en sommige die het gewoon niet meer zien zitten. Wat zouden zij denken? Spontaan vliegt de dop van je fluorstif naar de andere kant van het lokaal. "Shit, heb ik weer", denk je. De jongen, die 2 banken verder van je zit, is zo vriendelijk om de dop terug te geven. Zou de leerkracht denken dat we aan het spieken waren? Zou die jongen me nu een enorme sukkel vinden? Een kwartier voordat de bel gaat, voordat de vakantie gaat beginnen ben je klaar. Je kijkt naar je vriendin die nog altijd heel druk bezig is. Bij welke oefening zit ze? Heb ik iets over de vingers gezien? Zou ze de oefening niet begrijpen? Eindelijk hoor je het geluid van de vrijheid: de bel. Het is vakantie!
Iemands gedachtes kunnen lezen zou toch eigenlijk een prachtige gave zijn, nee? Zien wat iemand denkt, weten waarom de persoon zich niet goed in zijn vel voelt of eindelijk zien of die persoon op wie je al zo lang verliefd bent ook verliefd op jou is. Maar wat als mensen jouw gedachtes konden lezen? Zou je het dan nog willen? Dat je gewoon alles van iedereen weet zonder hem/haar ooit maar één keer gesproken te hebben.
Misschien is toch maar beter dat we dit niet kunnen. "Als je alles al van te voren weet, kun je beter nu al in je kist gaan liggen". Laat het leven je verassen. Ik heb geweldig vrienden ontmoet doordat ik één keuze heb gemaakt. Ik heb geweldige dingen ervaren door een keer ja te zeggen in plaats van nee. Laat het leven je leiden en kijk waar het je naartoe brengt. Je zult geweldige mensen ontmoeten, zonder hun gedachtes te kunnen lezen. Je zult dingen meemaken die je voor de rest van je leven zult herinneren. En wees niet bang, je prins op het witte paard kom je tegen. Je zult hem vinden en je zult weten dat hij van je houdt zonder dat jij in zijn hoofd heb moeten kijken.
"Let life take you somewhere"
xxx Ismana
