Hoe overleef ik het middelbaar?
De school is alweer een week bezig. Een week lang staan studenten iedere ochtend met een slapend gezicht voor de schoolpoort en staan de ouders met een opgelucht hart de kinderen uit te zwaaien. Eerste jaartjes die de grote school voor de eerste keer binnen gaan, niet wetende wat hun te wachten staan en de 6de jaars tellen de dagen af totdat ze eindelijk de school kunnen verlaten. Een school waar ze 6 jaar van hun leven hebben doorgebracht en waar de eerste jaartjes nog aan moeten beginnen. Ik zit zelf in het 5de jaar Wetenschappen-Wiskunde en zover ik de bronnen moet geloven gaat het 5de het zwaarste jaar ooit worden. Maar is dat ook niet logisch? Ik bedoel, we studeren binnen 2 jaar af. Vrienden van mij zitten in het zesde en moeten nu stilletjes aan een keuze gaan maken. De keuze van wat ze willen doen en waar. Volwassen worden we dan...dat is iets raars om te zeggen.
Ik ben iemand die heel veel rondkijkt, die naar iedereen en alles kijkt. Gewoon omdat ik het zo bizar vind dat er zoveel mensen zijn waarvan ik niet eens een kwart ken. Als ik jongeren zie rennen over de speelplaats om op tijd te zijn voor de les dan denk ik vaak hoe ik was. Vaak schrik ik van de gedachte dat het al 5 jaar geleden was. Ik weet mijn eerste dag van school nog. Ik stond zenuwachtig te wachten totdat ik eindelijk kon vertrekken. Ik vertrok met mijn te grote boekentas, mijn sleutels rond mijn nek en mijn haar in een staart met geen idee wat er mij te wachten stond. Wie ik allemaal zou leren kennen bijvoorbeeld, want van de lagere school kende ik maar één vriend die mee ging naar dezelfde klas als ik. Maar zodra ik de schoolpoort binnen liep, voelde ik me goed. Ik heb die dag mijn beste vriendin leren kennen met wie ik tot heden dagen alles kan delen en uren kan lachen. Ik heb mensen leren kennen en ik heb dingen mogen ontdekken waarvoor ik nog steeds dankbaar ben. Fouten maken we allemaal maar vooral als je niet weet hoe je je moet gedragen. Na een jaar voelde ik me thuis, rennen en springen werd niet meer gedaan. Vriendinnen om mee te praten en meer en meer naar de punten gaan kijken, dat is iets wat de meeste deden. Meer en meer leerden wij dingen, over biologie, wiskunde, geschiedenis,.... Ook leerden wij te houden van studeren. Ik vind het zalig om nieuwe dingen te leren en ze dan te onthouden en kijken waar ik ze kan gebruiken in het dagelijkse leven. We evolueren allemaal doorheen de jaren en ieder jaar opnieuw maken we steeds meer vrienden. Ook komen er soms vriendjes opdagen die dan ook de deur naar buiten weer vinden.
School laat ook dingen achter: een lach, een traan en soms zelfs woede. Maar één ding is een feit: hoe je het ook draait of keert, je bent de school dankbaar. Dankbaar voor de geweldige jaren die het gegeven heeft en de jaren die nog moeten komen. Want we weten allemaal dat na het middelbaar er een nieuwe deur voor ons open zal staan. Een deur naar zelfstandigheid. Een weg die je alleen af zult gaan. Familie en vrienden zullen je steunen maar je zult nieuwe dingen ontdekken. Zo gaan sommige op kot en leren het echte leven kennen. Iets dat nu nog heel eng klinkt, maar als je mij vraagt wat ik wil worden of wil doen dan kan ik je geen antwoord geven. Het enige dat ik je wel kan zeggen is dat ik ernaar uitkijk. Studeren op de universiteit, nieuwe mensen, een nieuw thuis creëren.
Maar zover zijn we nog niet, laat ons nu nog maar even genieten van het jong zijn. Geniet van iedere dag en geniet van school. Je zult er later met vreugde naar kijken. Ik wens jullie allemaal een geweldig schooljaar toe en onthoud: er is altijd een trap naar boven vanuit de put.
"Live every moment en every day because before you know you will be an adult"
xxx Ismana
