I'm too fat i need to eat less
Een eetstoornis, iets dat in verschillende versies voorkomt. Zo heb je mensen die zo veel van eten houden dat ze er geen genoeg van krijgen en dan heb je ook mensen die gewoon geen hap willen nemen. Over dat laatste is onlangs een zeer mooie film gemaakt: "To The Bone". Echt een film die je zeker eens moet kijken! Want dan zie je de realiteit. Zonder dat jij het weet gebeurt het vaak. Mensen die jij misschien heel erg goed kent zitten iedere dag in de knoop. Een knoop in hun maag, letterlijk en figuurlijk.
Ze staat op, loopt met een trage pas naar voor. Haar maag gaat te keer als een wervelstorm. Ze sloft heel erg rustig naar de koelkast. Een kast vol met een eten dat je ziek maak, dat je verdikt, dat vol zit met dingen die enkel slecht zijn voor jou. Het is gewoon een monster, maar toch trotseert ze het monster als een bange prins die niet eens weet hoe hij een zwaard moet vasthouden. Ze opent de bek van het monster, zijn ademt stinkt naar verschillende etenswaren en resten samen. Ze scant met haar ogen over alle producten. Overal kent ze de caloriewaarden, ze weet exact hoeveel wat is. Met haar ogen zoekt ze het kleinste getal, met de minste caloriewaarde. Daar heeft ze het, een hele kleine wortel met 22 kcal. Ze neemt de wortel mee en sloft rustig terug op de bank. Daar zit ze dan. Een uur lang staat ze te staren, naar hoe het er uitziet. Toch blijft ze zich afvragen “Zou ik het wel eten? Het zijn namelijk meer dan 100 push-up's om het weg te werken.” Langzamerhand begint ze te eten, met trillende handen neemt ze haar eerste beet. Het smaakt raar, het proeft niet echt naar veel. Ze blijft kauwen en na enige tijd slikt ze het met veel moed door. Ze kijkt terug naar de wortel en vraagt zich af waarom. Toch neemt ze nog een hap. Maar als ze voor de tweede keer wilt slikken gaat het mis. Ze springt recht en rent snel naar de badkamer. Met een vinger in de keel kotst ze alles uit dat haar maag irriteerde. Ze voelt zich slecht, haar maag kan geen weg uit. Maar dan opeens komt er een gevoel, een gevoel van schuld. Terwijl ze naar haar kamer loopt gaat ze zitten. Push-ups, zeker een stuk of 100 zodat de schuld weggaat. Na 110 push-ups staat ze op en opeens ziet ze een vlek, een vlek die maar blijft vergroten. Opeens ziet ze niks meer dan een vlek, en weg was ze.
Dit is maar een voorbeeld waar dat soort mensen doorheen gaan. Ze vechten iedere dag opnieuw met hun lichaam, iedere keer opnieuw is het niet genoeg. Het is een stem, een stem in hun hoofd die maar blijft zeggen dat ze te dik is. Een persoon die daar staat, die elke hap telt en er zeker voor zorgt dat alle calorieën zeker weg zijn. Waarom? Er is niks mis met je! Nee, je bent niet dik, je bent perfect zoals jij bent. Dit geld niet alleen voor meiden maar ook voor jongens. Als jij van eten houdt dan eet, eet wat je wilt wanneer je wilt. Natuurlijk moet je niet overdrijven maar honger jezelf niet uit. Je bent prachtig, mooi, geweldig zoals je bent. Zeg tegen die stem: "Fuck off". Het is jouw leven en dat mag je niet verwaarlozen. Er staan je nog zo veel mooie dingen te wachten die je allemaal nog moeten gebeuren. Als je ooit tijd hebt, kijk zeker de film. Niks is in scène gezet, de acteur heeft echt anorexia in de film. Echt zeker en vast de moeite!
"You look perfect just the way you are. Why would you change it?"
xxx Ismana
